Reisverhalen

VRIJDAG 14 MEI 2010
Vandaag zijn we om 8.00 door Iwan naar Dordrecht gebracht om de trein van 8.42 te halen die ons naar Schiphol zou brengen. Om 10.00 komen we daar aan en in vertrekhal 3 werd de groep verzameld, en zijn we met de hele groep tegelijk ingecheckt. Dit was snel gebeurd, en hadden toen nog even tijd voor een bakje koffie met wat medereizigers. Na de koffie gingen we op zoek naar gate D2 dit was best een eindje lopen. Om 12.15 door de douane en instappen. Om 12.30 zijn we vertrokken. En om 18.00 u plaatselijke tijd waren wij in Amman (het is hier 1uur later) Om 19.00 weer inchecken en door de douane en dan loop ik weer tegen de problemen aan dat ik niet door de detectiepoortjes mag, dit omdat ik een neurostimulator heb, als pijnbestrijder, het is een soort pacemaker, maar ook de afstandbediening mag niet door de scanner en voor ze dat begrepen, kon ik eindelijk doorlopen naar het vliegtuig naar Colombo. De reis is verder zonder problemen verlopen.

ZATERDAG 15 MEI
Om 5.00 kwamen we aan in Colombo waar we verwelkomd werden met hevig onweer en harde regen. Hier was het tijdverschil 3,5 uur later. Nadat we de douane voorbij waren, wat eindeloos duurde konden we op zoek naar de koffers die lagen allang te wachten. Na ook gelijk geld gewisseld te hebben zijn we de rest van de groep op gaan zoeken die stonden verzameld bij de uitgang met onze gids Antony. Ook was de directeur Dhr. Gamini met zijn compagnon van de reisorganisatie aanwezig die zouden de hele reis bij ons blijven. Nadat de hele groep compleet was zijn we naar de bus gegaan die gelukkig onder een overkapping stond want het regende zo verschrikkelijk hard dat de straten in no-time blank stonden. We zijn naar het hotel Cinnamon Grand enkele 5 sterren hotel en super de luxe, waar we een welkomstdrankje kregen aangeboden dat was lekker fris. Gelijk daarna werden we voor het ontbijt uitgenodigd, wat daar werd aangeboden was zo overdadig veel keus, niet normaal. Na het ontbijt was het wachten op de sleutel dat nam nogal wat tijd in beslag want er waren 3 kamers nog niet klaar, ook die van ons. We moesten zeker tot 10.30 wachten voor we de sleutel hadden en naar de kamer konden. We zaten op de 5de etage van de 9. We zijn even op bed gaan liggen want er was afgesproken dat we om 13.30 zouden lunchen, en daarna stond er een stadstour op het programma. Colombo is de commerciële hoofdstad en de grootste stad van Sri Lanka, en tevens de hoofdstad van de westelijke provincie en t gelijknamige district Colombo met zo`n 800.000 inwoners. Het is ook een belangrijke haven en handelscentrum een culturele stad met o.a. Singalezen, Tamils, Sri Lankaanse moren, en Maleisiërs. Ook verschillende godsdiensten zoals Boeddhisme, Hindoeïsme, het christendom en Islam.
Als eerste de Skanda Hindoetempel, een kleurige tempel die we alleen van buiten konden bekijken omdat deze gesloten was. Na weer wat door de stad gereden te hebben kwamen we bij de belangrijkste Boeddhistische tempel van Sri Lanka. Rondom deze tempel staan Boeddhabeelden met drie verschillende houdingen, meditatie, vrede, en zegeningen op aarde. Verder komen we op het vredesplein of vrijheidsplein dat vanaf 4 februari 1948 onafhankelijk is verklaard door Don Stephen Senanayake, de 1ste minister van onafhankelijk Ceylon van 1948 tot 1952.
Ook de mooie stadswijk Cinnamon Gardens gelegen op de plaats waar vroeger de kasteeltuinen waren is nu een van de voornaamste stadswijken van het fort, dit is het hart van de stad. Het door de Portugezen en Hollanders versterkte stadsdeel bij de haven, gekenmerkt door talrijke bankgebouwen, hotels, zakenpanden, winkels en reisbureau`s.
Ook de katholieke kerk Bloemendael deze kerk is in 1750 gebouwd konden we alleen van buiten fotograferen. Na deze tour zijn we naar het hotel gegaan. Om 20. 00 hebben we gedineerd en daarna naar bed om bij te slapen.

ZONDAG 16 MEI
Om 8.30 vertrek naar het vissersdorp Negombo 37 km ten noorden van Colombo. Naast toerisme is de visvangst een belangrijke bron van inkomsten voor de inwoners. Iedere ochtend is het een drukte van belang op de vismarkt ten zuiden van de lagune. Bij aankomst hebben we eerst een boottocht door de mangrove gemaakt, waar we o.a. salamanders, vliegende honden, en ijsvogels zagen, de reigers zijn hier in groten aantallen aanwezig, doordat het op sommige plaatsen erg ondiep was.
Deze tocht duurde zo`n 1.5 uur. Na een korte busrit kwamen we bij de haven waar op grote stukken plastic of gewoon op het strand de vis lag te drogen, want het teveel gevangen vis wordt te drogen gelegd zodat die dan langer bewaard kan worden, de vis wordt telkens met de hand omgedraaid om hem goed te laten drogen, als de vis goed droog is wordt hij verhandeld voor export.
Op de vismarkt kon je vis kopen. Na de vismarkt zijn we naar een groente, fruit, en kruidenmarkt gaan kijken. Vele exotische producten zijn hier te koop, die zie je bij ons niet. Daarna lunchen in een hotel, wat erg groot was, zo kennen wij ze bij ons niet. Na de lunch naar de katholieke kerk St. Antonius die dit jaar het 175 jarig bestaan viert. In deze prachtige kerk mooie afbeeldingen en de kruisweg, met een hoek van de H. Geest, heel apart om te zien. Vandaar terug naar het hotel waar we om 17.00 aankwamen. Het diner werd in buffetvorm om 19.30 gebruikt.

MAANDAG 17 MEI
Om 8.30 zijn we naar het op 525 mtr hoogte gelegen Kandy, een van de belangrijkste toeristische trekpleisters van het eiland. Het was de laatste hoofdstad van de Singalese koningen van de 16de tot de 19de eeuw en is nu nog het culturele en geestelijk centrum van het eiland. Kandy heeft ruim 150.000 inwoners en is gebouwd op de berghellingen rond een kunstmatig meer. Het is zo`n 3.5 uur rijden maar door de vele overstromingen zou dit veel langer gaan duren. We moesten zelfs van de hoofdweg af om een stuk binnendoor te rijden, dit omdat verderop de weg was afgesloten door overstromingen. Deze smalle erg bochtige weg was erg druk omdat alles daar doorkwam, er waren stukken bij dat de bus moest wachten om tegenliggers te laten passeren zodat hij over het midden van de weg kon deze i.v.m. overhangende bomen. Maar ook wij kwamen bij een overstroming uit van rijstvelden die overgelopen waren er liep een fietser tot zijn middel in het water en daar moest de bus doorheen, een enkele tuk-tuk stond vast, maar die word vanachter gewoon opgeduwd tot het droge. Eerst werd er gekeken of de bagageklep goed dicht zat en dan gas en door het water van zo`n 70cm en maar hopen dat de koffers droog bleven. Het was 11.30 toen er een korte stop bij een ananasplantage werd ingelast waar we de lekkere zoete ananas konden proeven. Weer terug de file in, het was zo druk en warrig op de weg dit was de enige weg om van Colombo in Kandy te komen Het was vanaf hier nog 100 km naar Kandy. Om 15.15 kwamen we bij Hotel Suisse aan waar gelijk de lunch werd aangeboden. Eenmaal op de kamer en de koffer openging bleek dat mijn koffer kletsnat was, maar er waren er nog 6 die dit probleem hadden. Toen dit bij de gids was gemeld werd in overleg met Dhr. Gamini geregeld dat we alles op kosten van de reisleiding mochten laten wassen, (als dit geen goede service is) Na de eerste schrik zijn we met de helft van de groep onder begeleiding van Dhr. Gamini en zijn compagnon naar de winkelstraat gewandeld, dit omdat je nogal lastig wordt gevallen door bedelaars. Om 18.00 zouden ze bij de brug op ons wachten en zijn gezamenlijk terug gelopen. Om 20.00 stond het dinerbuffet klaar. Daarna hebben we tot 23.00 met Harry en Mariet in de lounge gezeten.

DINSDAG 18 MEI
Om 8.30 gaan we weer op pad naar Pinnawela, het olifantenweeshuis gelegen 15 km van Kegalle. 
Aan de Spice Grove is een door de staat beheerd olifantenweeshuis ingericht waar ca 50 door moeder in de steek gelaten jongen worden verzorgd tot ze voor zichzelf kunnen zorgen. De allerkleinste worden gevoed met de fles, zij drinken gemiddeld 35 liter melk per dag!De Elephant Orphanage Village is dagelijks open. Toen we er aankwamen zagen we dat via een onverharde weg recht tegenover de ingang van het weeshuis de jonge olifanten met hun mahouts(oppassers)naar de rivier Maha Oya gingen om te baden, dat doen ze twee keer per dag. De doelstelling van het weeshuis is de olifantenstand in Sri Lanka op peil te houden. In de praktijk blijkt dat de meeste dieren niet terug kunnen naar hun oorspronkelijk leefgebied, ze zijn de kunst van zelfstandig overleven verleerd. Veel olifanten worden dan aan dierentuinen in het buitenland verkocht. Sommige krijgen een betrekking als tempelolifant. In het park stond de oudste olifant die blind was, ook was er een bij die op 3 poten leeft, er is wel geprobeerd om een prothese te maken maar dat werkte niet. Bij de hele kleintjes mocht je als je 250RP betaalde een olifant de fles geven, in zo`n fles zit 3liter en is binnen 10 sec leeg. Nadat we het weeshuis hadden verlaten zijn we naar een klein winkeltje waar heel veel uit hout gesneden spulletjes te koop waren. Er hingen ook hele mooie wandlopers of kleden met b.v olifanten of de kaart van Sri Lanka. We zijn ook bij Amith Gems een edelstenen atelier het hele proces van begin tot eind via een videofilm gaan bekijken, nadat we de film hadden bekeken konden we 21 vitrines met allerlei stenen en robijnen bewonderen, als je daar uit komt kom je in de verkoopkamer waar alle sieraden lagen uitgestald. Van hier weer naar het hotel waar we 1.5 vrij waren Om 18.00 zijn we naar de ceremonie bij de Dalada Maligawa (tempel van de tand) Het verhaal gaat: de tand die na Boeddha`s verbranding uit de as werd gehaald had al een avontuurlijke geschiedenis achter de rug toen hij in 313 uit India naar Sri Lanka werd gebracht, verborgen in het haar van een prinses. In 1283 verhuisde de tand naar India, maar kwam later terug naar Sri Lanka. Volgens onbevestigde berichten zou de tand door Portugezen in Goa zijn verpulverd in een vijzel. In de tempel wordt de tand van Boeddha (de linkerbovenhoektand:2.5 cm groot) als een heilig relikwie vereerd.
Hij wordt bewaard in een reliekkamer op de bovenste verdieping van de Inner Temple . Op geborgen in een schrijn, bestaande uit 7 in elkaar passende kleine gouden dagoba`s waarvan slechts de buitenste wordt getoond en alleen tijdens de poya-uren. Begin 1998 raakte de tempel zwaar beschadigd door een bomaanslag van de Tamil Tijgers. Het dak raakte ontzet en vele fresco`s werden vernietigd, de inmiddels gerestaureerde tempel is weer toegankelijk alleen de veiligheidsmaatregelen zijn zeer scherp Iedereen die er binnengaat wordt streng gecontroleerd, en bovendien zijn alle wegen rondom het heiligdom afgesloten voor alle verkeer. De Dalada Maligawa stamt uit 1603 en is omgeven door een gracht, met grasvelden, paviljoens, poorten en fonteinen en kramen met wierookstokjes. De buitenmuren verfraaid met afbeeldingen van ganzen, balkons met leeuwen, zuilen met stenen bloemen en olifanten. Om de tempel loopt een sierlijke balustrade van dezelfde bouw als om het meer. Na dit bezoek zijn we weer naar het hotel gegaan.

WOENSDAG 19 MEI
Om 8.30 verzamelen voor de Botanica Gardens Peradeniya, In de zuidelijke buitenwijk van Kandy, liggen prachtige tuinen die in de 14de eeuw werden aangelegd en in 1821 door de Engelsen als botanisch tuinen omgevormd. Aanvankelijk werden ze alleen gebruikt als proefstation voor koffie en kaneel. De oppervlakte van de tuinen zijn 67ha groot en gedeeltelijk omgeven door Mahaweli Ganga. Er groeien en bloeien 5500 soorten inheemse en exotische planten en bloemen uit de tropische en gematigde zone en worden door 300 tuinlieden verzorgd. Je zag dat ze met een sikkel het hoge groen verwijderen, er staan ruim 1000 bomen, waaronder vele van meer dan 100 jaar. Dit is een van de mooiste botanische tuinen van de wereld, met een unieke vlinderstand, kruidentuin, en een schitterend orchideeënhuis en herbarium met 22 grassoorten. Bij de bomen en planten staan naambordjes geplaatst. De vijver is uitgegraven in de contouren van Sri Lanka.
Daarna zijn we naar een zijdewinkel gegaan waar je als je wilde voor een vrijblijvend bedrag in de traditionele klederdracht werd verkleed. De dames waren in Sri Lankaans en Indiaanse stijl. Er was veel te koop op gebied van o.a. sarongs, sjaals, t shirts, en wandkleden.
Na de lunch zijn we naar een uitkijkpunt over Kandy gereden waar hele mooie foto`s konden worden gemaakt het was wel jammer dat het heiig was. Na dit uitkijkpunt kwamen we nog bij een houtsnij- werkplaats. Deze werkplaats was gewoon in een straat en je zou niet vermoeden dat het zo groot is als je er voor staat, je komt via een lange trap beneden in de werkplaatswaar 6 mannen aan het snijden waren, eerst uitleg over de verschillende houtsoorten en welke wel en niet ingevoerd mogen worden Nadat we de uitleg hadden gevolgd moest je weer een trap af en dan kwam je in de verkoopruimte. Je keek je ogen uit naar al dat moois in de vorm van maskers, olifanten, en beelden van klein naar heel groot. Achter stond nog een grote loods waar vele meubelen stonden opgeslagen.
Hierna zijn we naar het hotel gegaan en tot 17.00 waren we vrij.
Weer in de bus om naar een optreden van de Kandy-dansers te gaan. Een traditionele dansuitvoering van de Kandy University. Eerst verschijnen de muzikanten op het toneel, met lange smalle trommen, een dubbele trom, en een fluit, gekleed in witte rok met rode ceintuur, en witte hoofddoek met afhangende rode linten en ontbloot bovenlijf. Dan verschijnen er 3 dansers het bovenlichaam met blinkende versierselen, een witte tulband met een roos aan de voorkant en een afhangende staart op de rug en een cimbaal in de hand die voor opzwepend ritme zorgt. De danseressen, met schelle zangstemmen dragen een jurkje dat de navel bloot laat, op het hoofd een diadeempje en in de oren grote zilveren sieraden, een van hen laat 9 schotels tegelijk ronddraaien op stokjes. Daarna de acrobatische dansen met geweldige sprongen, buitelingen en wervelingen op de klank van tromgeroffel. De pauwendans wordt door meisjes gedaan met een hoofdtooi van pauwenveren, en de cobradans door jongens die de bewegingen van de slang nabootsen op het ritme van 2 trommen en fluit. Als laatste werd er een act met vuur gedaan, dan liepen ze over gloeiende kolen, maakte het vuur uit met de mond. Na deze indrukwekkende voorstelling weer naar het hotel waar om 20.00 het dinerbuffet klaar stond.

DONDERDAG 20 MEI
Om 8.30 op weg naar ons volgende hotel in Habarana. Onderweg een korte stop in de stromende regen bij de Hindoetempel Sri Munthumariman Thevastaram, die aan het begin van de hoofdstraat van Matale staat. Deze kleurige tempel is de mooiste van het hele eiland. We hebben hem alleen aan de buitenkant kunnen bekijken. Bij de volgende stop bezochten we de kruidentuin Sirilak. We moesten gebruik maken van een plaatselijke gids die ons langs allerlei verschillende kruiden leidde. Na de rondleiding kregen we in een open gebouwtje een kruidenthee aangeboden, ook kon je gemasseerd worden met bepaalde kruiden, maar als je zag hoe hard ze aan het kneden waren dat kon naar mijn inziens nooit lekker zijn, maar toch waren het meeste tevreden die het hadden laten doen.
Je kon kiezen voor rug en nek massage of benen en voeten. Na deze behandeling werden we ook hier weer naar de winkel gebracht waar alles te koop was. Daarna weer in de bus en de volgende stop was bij de 
 Boeddhistische Rock Temple van Dambulla. Deze tempel wordt nog steeds door monniken bewoond. Omdat het zo warm is, is het een lastige tocht over de kale grijze rots. Op zo`n 350 mtr hoogte heb je een prachtig wijds uitzicht. Deze zogenaamde gouden rots beschouwt men als het geografisch middelpunt van het eiland. Bij het poortgebouw moest je de schoenen achterlaten, en op het Binnenhof vindt je veel apen en honden. Je kunt er 5 grotten bezichtigen die door monniken in een tijdsbestek van zo`n 200 jaar zijn beschilderd en versierd met Boeddhabeelden. De oudste kunstwerken stammen van voor het begin van onze jaartelling en de jongste uit de 20ste eeuw. In de 1ste grot de Godenkoningsgrot Devaraja hebben de rotsafbeeldingen veel te leiden gehad van het eeuwenlang gebruik van kaarsen en rookstaafjes. Erg indrukwekkend is het beeld van de liggende Boeddha die met z`n 14 mtr even lang is als de stervende Boeddha van Gal Vihara in Polonnaruwa. In de 2de grot trekt de staande Boeddha die wat zijn houding betreft, lijkt op het beeld van Aukana In. De 3de grot staan, liggen, en zitten beelden van Singalese koningen en Hindoegoden. De meeste Boeddhabeelden zijn Kangyaans. De 4de grot is zeer interessant, het plafond is geheel bewerkt met schilderingen, die zo de natuurlijke lijnen van de rotswand volgen, zo lijkt het net of het van stof is gemaakt. Hier staat het houten beeld van de laatste koning van Kandy, In de 5de grot zitten rijen mediterende Boeddha beelden. Weer buiten had je een prachtig uitzicht dat reikt tot aan de rots van Sigiriya. Na dit bezoek zijn we nog naar een Batikfabriek gegaan in Botagota waar we enkele dames aan het werk zagen. Ik kan niet begrijpen dat er in die lucht gewerkt mag worden (daar is geen arbeidsinspectie) en wat de verlichting betreft dat was een klein lampje. Na deze fabriek verlaten te hebben werden we nog meegenomen naar de verkoophal.
Hiervandaan zijn we naar het hotel Chaaya Village gereden waar we om 17.15 aankwamen.

VRIJDAG 21 MEI
Vandaag lekker uitgeslapen tot 7.00 en om 8.30 naar het ontbijt. Er stond vandaag de Leeuwenrots op het
programma, maar omdat we gehoord hadden dat dit een erg zware excursie was, gingen er maar 6 van de groep mee, Wij zijn met Harry en Mariet op het park gaan wandelen en kwamen bij een kruidentuin uit waar we een particuliere rondleiding kregen van iemand die er werkt. Ook was er een vlindertuin met mooie aparte vlinders. Na zo`n 1.5 uur nam hij ons mee naar een soort hutje waar kleine rolletjes lagen waar champignons uit groeide. Hij vertelde dat alles puur natuur door het park wordt gebruikt. Ook alle overgebleven etensresten werd aan de varkens gegeven, dus er ging niets verloren. Rond de middag kwamen de andere terug van de Leeuwenrots en die vertelde dat het wel interessant was maar dat er een trap van 1200 ongelijke treden was en dat je af en toe een plateau had waar je wat kon rusten en dat je af en toe ook in het ravijn keek. Na de lunch zijn we nog naar het dorp gelopen (nou ja wat versta je onder een dorp) het was een weg met wat overkappingen wat dan een winkeltje voor moest stellen en een fietsenmaker. Na een uur hadden we het wel gezien en zijn we terug naar het hotel gegaan om lekker te gaan zwemmen en daar knapte je van op. Om 19.30 werden we verwacht voor het diner in het restaurant. Na het eten zijn we weer een poging gaan wagen om te internetten, want dat was eerder nog niet gelukt.

ZATERDAG 22 MEI
Om 8.30 naar de ruïnestad Polonnaruwa die uitstrekt over een groot oppervlak met goede wegen. Op de oostelijke oever van het meer Parakrama Samudia ligt de oude citadel door drie muren omgeven. Ten noorden ligt het vierhoekige tempelterras. De mooiste en bestbewaarde tempel is de Vatadage, gebouwd door Parakrama Bahu, een rond Singalees beeldenhuis van 18 mtr doorsnee staande op een rond platvorm met in het midden een kleine Dagoba. Alles van een bijzondere structuur. De buitenkant van de platvorm zijn verfraaid met reliëfs van dieren, bloemen, en dwergen. Vier toegangstrappen met rijk gebeeldhouwde balustrade`s zijn voorzien van twee wachterstenen met daartussen een maansteen. Iedere trap komt bij een zittende Boeddha. Op het terras staan enkele zuilen, van de vele verdwenen zuilen die vroeger het houten dak droegen resteren alleen gaten. Tegenover de Vatadage staan twee tempels van de Tand van Boeddha. De Atadage is gebouwd door Koning Vijaya Bahu 1. Van deze tempel zijn er nog een aantal zuilen en 1 rechtopstaand beeld.

ZONDAG 23 MEI
Vandaag om 7.30 vertrek voor een lange reisdag die zo`n 6 a 7 uur in beslag zal nemen. 
Onderweg een fotostop bij een ijzeren hangbrug. Bij deze brug is de film Indiana Jones ll opgenomen.
We passeren het plaatsje Pusselawa met z`n vele theeplantages`s. Hier is de 1ste plantage begonnen in 1821. Nu zijn er ruim 200 theefabrieken in Sri Lanka waarvan er vele privé fabriek zijn. Er wordt nu zo`n 200.000 ha thee verbouwd. Nieuwe aanplant van thee ongeveer 60 jr. geplukt worden, elke 2 jr. wordt het kaal gesnoeid, daarna kan men na 3 tot6 mnd weer plukken. Na 60 jr. wordt de grond met citronella bouwrijp gemaakt. Na de lunch hebben we een bezoek gebracht aan de theefabriek Labookellie. De theebladeren worden in de fabriek(meestal me 4 verdiepingen) eerst gedroogd en verflenst, dat gebeurt 10 a 14 uur met grote ventilatoren van onderaf met warme lucht geblazen. Dan worden de blaadjes machinaal gekneusd of gerold zodat de celwanden kapot gaan. Om ze te fermateren worden de bladeren op de grond uitgespreid, dan wordt de thee droog gefilterd in grote zeven en gesorteerd op bladgrootte, verpakt in karakteristieke houten kistjes. Na de rondleiding hebben we op het buitenterras lekker een kop thee gedronken. Na deze stop zijn we naar ons hotel Jetwing St. Andrews in Nuwara Eliya gereden.

MAANDAG 24 MEI
Vandaag weer op ons gemak gedaan want er stond nu een facultatieve excursie op het programma naar Nationaal Park Horton Plains, de hoogste (ruim 2000 mtr) en de meest geïsoleerde hoogvlakte van Sri Lanka. Een wandeltocht door grasland afgewisseld met bos en bergpieken van 6 km ben ik op advies van de gids thuis gebleven, want het zou voor mij te zwaar zijn. De achterblijvers zijn om 8.30 gaan ontbijten, en daarna zijn Harry, Mariet, Riek, Rien en ik naar het centrum gelopen (er moest wel een paraplu mee) waar ook weer niks was te beleven, het weer zat ook niet mee want het regende maar weer eens. Toen we terug liepen zijn we wel de Katholieke kerk binnen gelopen om te kijken, het was best een mooie kerk. Vlakbij het hotel hebben we even een kop koffie of thee gedronken en zijn daarna weer naar het hotel terug gegaan. Om 13.00 werden we door de bus opgehaald om ergens te gaan lunchen en daar zou de rest ook naar toe komen, maar toen wij naar het hotel zijn teruggebracht waren ze er nog niet. s’ Avonds hoorde we dat ze 11 km hadden gelopen, ze waren pas om 17.00 terug in het hotel, maar het was wel de moeite waard blijkbaar. Omdat de groep laat terug was gingen we om 20.30 pas aan tafel voor het diner.

DINSDAG 25 MEI
Om 7.30 weer op weg naar ons volgende station, dit was het hotel van Dhr. Gamini.
Na 15 min een stop bij het voormalig residentiehuis van de Gouverneur, wat nu een hotel is. Nadat we hier wat foto`s hebben gemaakt weer terug in de bus want we hadden veel reistijd nodig. We rijden zo`n 40 km op een hele slechte bergpad rond Adams Peak. Deze 2243 mtr hoge berg in het zuiden van het eiland wordt als een heilige berg vereerd door Hindoe`s, Boeddhisten, Moslims, en het christendom. Pelgrims lopen de berg op, over een van de route`s naar boven, die allen bestaan uit duizenden traptreden. De kortste route bestaat uit 6442 treden. Op de hoge top van de berg op de kegelvormige top heeft Boeddha zijn voetstap achter gelaten van 75 cm breed en 160 cm lang in een steen. Door de lokale Moslims en Christenen wordt deze gezien als een voetafdruk van Adam, die op Sri Lanka werd geplaatst toen Adam op aarde terechtkwam nadat hij verstoten was uit de Tuin van Eden. Boeddhisten wijden de voetafdruk aan Boeddha, en de Hindoe`s aan de Hindoegod Shiva.
Na dit bezoek rijden we langs mooie theeplantages, het was jammer dat het zo hard regende want je kon geen foto`s vanuit de bus maken. Ook zagen we de Boeddha van Viniharama vanuit een heuvel over de stad uitkijken. Dan even een fotostop bij de St. Claer waterfalls, en wat hoger kwamen we bij de Devon Waterfalls die op 85mtr boven de zeespiegel ligt. Om 11.15 even een koffiestop bij de rivier, het was een prachtige locatie maar door de hevige regenval weinig foto`s.
Het was het laatste mooie uitzicht van deze streek. Er werd ook nog gestopt op een brug, waar we nog even over de rivier konden kijken. Verder langs kokos en rubberplantage`s en door vele dorpjes. De weg was het eerste stuk erg slecht, later wat beter maar dan nog niet wat wij in Nederland gewend zijn. De wegen zijn smal met veel bochten ook haarspeldbochten. We kwamen om 15.00 aan in Ratnapura bij het Ratnaloka Tour Inns, waar gelijk de lunch klaarstond. Na de lunch even opfrissen en naar het zwembad. Om 19.00 moesten we in de lobby zijn en daar kregen we in de grote zaal een muziek en dansvoorstelling aangeboden met de traditionele kleding en instrumenten. Na de voorstelling konden we aan tafel voor het diner.

WOENSDAG 26 MEI
Na heel slecht geslapen te hebben zijn we om 8.30 weer op pad gegaan, eerst moesten alle dames van de groep thee plukken op het perceel van het hotel. Dhr. Gamini had er een wedstrijd van gemaakt wie het meeste plukte kreeg een gouden hangertje met steentje, de 2de kreeg een zilver ringetje met steentjes en de 3de een olifantje met thee beschikbaar gesteld door Dhr. Gamini. Het regende wat en dan moet je tussen de struiken plukken, met een zak op je hoofd daar moesten de theebladeren in. Na 15 min werd er afgefloten en dan werd je zak gewogen Lorette had 300 gr en Thea 200 gr en meerdere 100 gr de prijsuitreiking zou later komen. Na de pluk naar de edelstenenmijn die ook op het terrein lag, Lopen door een vaak drassig grasveld om dan naar de mijnen te komen. Je ziet een overkapping waar onder de mijnschacht ligt, de diepte van zo`n schacht reikt 40 mtr en word gestut met palen. Het zandige kleiachtige materiaal wordt met mandjes naar boven getakeld, daarna de substantie gewassen, waarna de(half) edelstenen overblijven. Na het wassen worden de stenen in een soort strohoed geschud en secuur uitgezocht naar eventuele edelstenen. Dit is echt smerig handwerk. Na dit aanschouwd te hebben zijn we met de bus naar de edelstenenstraat gereden, in deze straat word de edelsteen aan de man gebracht, maar wij als leek weten nooit of het echte zijn dus oppassen geblazen. We zijn de hele straat uitgelopen tot we aan een brug kwamen die over een punt loopt waar 2 rivieren samenkomen. Vroeger was hier een pontje maar toen er in een keer 21 kinderen verdronken is men er een loopbrug over deze rivieren( hier is het spreekwoord: als het kalf verdronken is dempt men de put goed van toepassing. Weer terug in de bus naar de lokale markt om inkopen te gaan doen voor de kookles die er in twee ploegen bij een lokale familie moest gaan gebeuren. We moesten onze eigen lunch klaarmaken. We werden met de tuk- tuk naar de familie gebracht waar we heel gastvrij werden ontvangen, na eerst een kop koffie gedronken te hebben werd gevraagd wie er mee wilde helpen en was welkom in het piepkleine keukentje. In onze groep was dat Nol, Lorette, en ik, we zijn groenten, en kruiden gaan snijden. De dochter des huizes en nog een jonge vrouw stonden ons bij. De kokosnoot werd doormidden gehakt, het vocht opgevangen, en dan moest het kokos er met zo`n tafel draai- molentje eruit gedraaid het leek op een klein mixertje. Je moest met een hand draaien en met de andere hand die noot draaien, en dat valt niet mee. Het was bloedheet zo`n 35 gr. De moeder stond buiten op een houtvuurtje de rijst te koken en gedroogde vis klaar te maken. Toen het eten klaar was zijn we met bord op schoot buiten gaan zitten want het was binnen niet te harden. We hebben de familie nog wat geld geschonken voor de gastvrijheid. Na het eten zijn we met de bus opgehaald om de rest van de groep op te halen, toen bleek dat die bij de compagnon van Dhr. Gamini hadden gekookt. Hij stond ons aan de weg op te wachten en nodigde ons uit voor een kop koffie of thee. Op een gegeven moment zaten daar 25 personen binnen en ook hier weer de gastvrijheid. Na de koffie zijn we naar het hotel gegaan en genieten aan het zwembad.

DONDERDAG 27 MEI
Vandaag om 10.00 op weg naar het weeshuis Sigithi Lama Riwasa, dit weeshuis met alleen jongens
wordt ook door de Fam. Gamini gesteund. Eerst gaan we naar een supermarkt om inkopen te doen in de vorm van wasmiddelen, zeep, tandenborstels, en tandpasta, rijst en kruiden. Iedereen van de groep heeft wat geschonken, dit in overleg van de gids die weet wel wat er nodig is. Toen we bij het weeshuis aankwamen waren de kinderen aan het spelen, enkele waren met de leiding mee naar de tempel i.v.m. het feest Wesak. In mei met volle maan worden twee dagen en nachten de geboorte en verlichting en de dood van Boeddha gevierd. Het is dan erg druk op straat want dan staan er vele stalletjes en word er gratis eten en drinken aangeboden, alleen geen alcohol. In juni met volle maan is het feest van Poson, dan herinnert men de komst van Mahinde (rond 250 voor Christus)en met het Boeddhisme op het eiland. Nadat we bij de kinderen op de kamer hebben gekeken (wat erg armoedig aandeed) er stonden aan 2 kanten bedden met een smal paadje ertussen en aan het voeteneind een rek waarop de kleding hing van dat kind. De badkamer verdient het woord badkamer niet want er waren twee douchekoppen en verder niks, en de eetkamer was een tafel met stoelen er omheen.
Er lag een plastic zeil op en het krioelde van de vliegen. De keuken was een aanrechtje met wat potten en pannen. Na dit bezoek wat erg veel indruk had gemaakt zijn we weer naar het hotel gegaan om te lunchen. Om 12.00 moesten de koffers weer op de gang want we gingen weer verder voor een jeepsafari in het Nationaal Park Uda Walawe, dit is een beschermd gebied in het zuidoosten, rondom het gelijknamige stuwmeer. Er leven ondermeer luipaarden, olifanten, en wilde zwijnen. Wij hebben alleen verschillende vogelsoorten en olifanten gezien. Het is een mooi gebied waar we doorheen reden. Dit gebied ligt vlak bij de bewoners, de gids vertelde dat er dit jaar al 160 slachtoffers zijn gevallen door het wild. Na de jeepsafari weer de drukte in want er waren zoveel mensen op de been die overal gratis te eten en drinken kregen. Soms waren het levensgevaarlijke situatie`s maar de chauffeur loodste ons er netjes doorheen.
Om 17.15 kwamen we in Embilipitiya bij het Centauria Tourist Hotel aan. Hier zouden we 1 overnachting doen. We hadden een prachtig uitzicht over een meer, het water liep onder het balkon door. Even douchen en dan om 20.30 aan tafel.

VRIJDAG 28 MEI
Om 7.30 weer vertrokken naar ons 1ste strandhotel aan de kust. Het zou weer een lange busdag worden maar met enkele stops. De eerste stop was bij een bananenveiling, de grootste van de provincie. Wij hebben nog nooit zoveel bananen bij elkaar gezien. Met grote trossen werden ze verhandeld, het leken halve bomen. Na deze kwamen we langs groentestalletjes waar exotisch groente, fruit, en kruiden te koop waren, even een foto en verder naar de toeristenplaats Tangalle vooral bekent bij backpackers die hier slapen in guesthouses en verder trekken. Via de hoofdweg die langs de Indische Oceaan leidt. De 6 km lange baai van Tangalle met palmbomen en zandstrand zijn schitterend mooi, er is wel een sterke onderstroming. Hier zijn de resten van de Tsunami duidelijk te zien. Duizenden mensen zijn hier verdronken en de materiële schade was enorm. Op sommige plaatsen zag je alleen de fundering. Het viel wel op dat er heel veel grafstenen stonden uitgespreid over de hele weg. Even later een fotostop vanuit de bus om paalvissers te fotograferen. Ook een koffiestop bij een klein restaurantje aan het meer waar vele foto`s aan de muren hingen over de Tsunami-ramp. Schitterende schelpen waren hier te koop, maar die mag je niet meenemen naar Nederland. Verder komen we bij een staande Boeddha, dit is het zuidelijkste punt van Sri Lanka op 650 km van de evenaar. Er stond aan deze weg ook een monument van een vrouw met een kind op de arm, ter nagedachtenis aan de vele slachtoffers. We rijden langs de oceaan naar het Ford van Galle. Deze best bewaard gebleven oude stad van Sri Lanka uit de Hollandse tijd (17de 18de eeuw) heeft veel weg van een levend openlucht museum. Het Fort zoals de oude stad ook wel wordt genoemd was nog tot halverwege de jaren 90 van de 20ste eeuw een toverachtige, en geheimzinnige aandoenlijke plek waar nostalgie en levendige moslimtraditie`s elkaar afwisselen. De hoofdpoort, waarvan de klassieke gevel is voorzien van het jaartal 1780 geeft toegang tot de oude paradeplaats waaromheen de belangrijkste voormalige compagnie`s gebouwen liggen. Verderop het oorspronkelijke dienstgebouw van de Dissave van Matara een door de V.O.C. Overgenomen inheemse bestuursfunctie, gecombineerd met de opperkoopman van het Commandement van Galle en altijd door een Nederlander vervuld. Een bezoek aan de Hollandse kerk die na de opstand in 1767 in Matara op gezag van Daniel Burnat werd herbouwd. Deze christelijke kerk is voor miljoenen door Nederland gerestaureerd. De bewaker in dienst van de staat werd zo kwaad op ons omdat wij geen donatie gaven, dit was van te voren door de gids afgeraden omdat het niet ten gunste van de kerk kwam maar in eigen zak verdween, en we het volste recht hadden hier te zijn. De tirade die deze man over ons uitstrooide was onnoemlijk, het was maar goed dat we hem niet verstonden. De gids belde zelfs naar de ambassade om hem dan de telefoon te geven maar daar wilde hij niets van weten. We hebben gauw wat foto`s gemaakt en zijn snel vertrokken terwijl dat hij maar bleef tieren. Tijdens de wandeling op de met gras begroeide wallen rond het Ford dat dateert uit de 16de eeuw kwamen we ook langs een vuurtoren, en langs de Leijnbaan, Church Street, en Church Cross. Bij een grote oude boom stonden stalletjes met verkoopwaar en op de grote rots had je een prachtig uitzicht over het water. Na deze wandeling zijn we gaan lunchen in het Fort. Weer terug naar de bus. En dan zou de gids kijken of we de bootreis die we morgen eigenlijk zouden maken vandaag konden doen, maar dat lag eraan of het dan nog regende, anders gewoon morgen, maar dat zou dan betekenen dat we morgen 1.5 uur terug moesten rijden. Omdat we er toch langs kwamen en het toen droog was zijn we de boottocht over de Madu Ganga Rivier gaan maken. Deze 2 uur durende tocht bracht ons langs mooie plekjes waar verschillende vogelsoorten voorkomen en een enkele varaan. Er werd een stop gemaakt bij een klein eilandje waar we konden zien hoe kaneel en zoethout werd verkregen. Er werd van bladeren die in elkaar gevlochten werden dakbedekking gemaakt. Weer terug in het bootje en terug gevaren waar we ook nog fuiken voor garnalen zagen staan. Ook een enkele visser stond in een kano zijn avondmaal bij elkaar te vissen. Het water mondde uit in de Indische Oceaan. Na deze laatste bootsafari die gepland stonden zijn we naar Bentota Beach Hotel in Bentota gereden.
Nadat we afscheid van de chauffeur, busboy, en gids hadden genomen zijn we aan het einde van de rondreis gekomen en hebben nu strandvakantie. We hebben in totaal ruim 1500 km afgelegd.
Dhr. Gamini en zijn compagnon zal de rest van de vakantie bij ons blijven.

ZATERDAG 29 MEI
De rondreis is klaar dus vanaf vandaag zijn we vrij. We hebben om 8.30 met de hele groep ontbeten. Na het ontbijt zijn we met Harry en Mariet de boel gaan verkennen. Eerst buiten de poort die met bewaking is afgesloten, kwamen buiten gelijk de chauffeurs van de tuk-tuk op ons af om naar het centrum te brengen. Toen we ze duidelijk hadden gemaakt dat we gingen lopen dropen ze af. Buiten het terrein, stukje naar de weg en weer stond er iemand voor ons neus die de weg wel even zou wijzen. Nou was er tegen ons gezegd dat we links de brug over moesten om bij de winkeltjes te komen, maar die man zei dat het rechtover steken was en dan naar links dan kwam je bij de bazaar.
Wij (achteraf goed dom) achter hem aan en na zo`n 45 min gelopen te hebben twijfelde we of dat het wel goed was, tot we bij een moskee kwamen waar hij werkte, toen we te kennen gaven dat we de moskee niet binnen wilde gaan liet hij ons gaan, maar daar was de volgende die ons wel naar de bazaar zou brengen, het lijkt wel of je geen kant op kan zo wordt je in de gaten gehouden. Wij weer lopen en dan kom je bij de bazaar??? Dit kleine vierkanten gebouwtje dat overigens gesloten was, maar dat zouden ze wel voor ons open doen. Nadat we niet verder wilde zijn we terug gelopen, en dan hebben ze geen belangstelling meer voor je. Na zo`n 1.5 in de hitte gelopen te hebben, het was zeker 35 gr, zijn we maar terug gegaan naar het hotel. Na de lunch zijn we lekker bij het zwembad gaan liggen, het water bracht wat verkoeling maar was toch ook wel warm. We zijn daarna gaan douchen en hebben op de kamer wat zitten lezen (daar was de airco aan).Om 19.30 met de hele groep eten.

ZONDAG 30 MEI
Vandaag weer het ontbijt om 8.30. Daarna zijn we de brug over gegaan en kom je bij wat winkeltjes, maar dat valt enorm tegen, er waren een paar donkere hokjes waar dan wat werd verkocht. Bij een kleine supermarkt hebben we een paar broodjes gekocht en wat kaas voor de lunch. Verder was er niets te beleven behalve dat de hele boerderij los op straat loopt. Nadat we terug in het hotel zijn we even op de kamer wat gaan eten, maar de kaas die per stuk verpakt waren stond de schimmel tussen en ook de broodjes waren beschimmeld. Om 15.00 zijn we met 17 personen van de groep een boottocht gaan maken. Hij vroeg 300 RP p.p. voor 45 min. En 750 RP voor 1.5 uur waar wij natuurlijk geen genoegen meenamen. Toen we bereid waren om 600 RP te betalen gingen we met twee bootjes het meer op. Alleen jammer dat je zo weinig dieren ziet, een enkele varaan en vogel was te spotten. Wel kwam ons een bootje tegemoet die een kleine krokodil bij zich had, je mocht hem vasthouden voor een foto, maar dan hield hij zijn hand op. We kwamen overeen dat ieder 100 Rp betaalde (0.61ct).Het was een prachtig gebied waar we doorheen zijn gevaren, er stonden gewoon mensen tot de knieën in het water om de avondmaaltijd bij elkaar te vissen. Om 17.00 waren we terug en snel badpak aan en zwemmen. Om 19.30 samen aan het diner.

MAANDAG 31 MEI 
Om 8.30 ons laatste ontbijt in dit hotel. Het is de bedoeling dat we om 12.30 verzamelen om naar ons laatste strandhotel Royal Palms Beach Hotel in Kalutara te gaan. Dat was 45 km rijden langs de kustweg en de rivier Kalu Ganga(de zwarte rivier).
Bij het hotel aangekomen die ook met bewaking bij de poort was uitgerust, kwamen we in een schitterend hotelcomplex aan. Je keek je ogen uit zo mooi. Na het welkomstdrankje kregen wij de sleutel van de kamer. Middags zijn we met Harry en Mariet aan het zwembad gaan liggen. We hebben een mooi uitzicht op zee, maar er staan heel veel bomen. Om 17.00 werden we opgehaald om naar een tempel te gaan. Voor 500 RP per tuk-tuk en dan met 3 personen erin. Het was zeker geen prettig ritje want die vliegen overal tussendoor, het is een wonder dat er zo weinig ongelukken gebeuren. Het stadsbeeld van Kalutara wordt beheerst door de grote witte dagoba van het tempelcomplex Gangatilaka Vihara. Van veraf is deze al te zien. De tempel wordt door Boeddhistische pelgrims bezocht. Het interieur van de nieuwe dagoba, die ten zuiden van de Kalu Ganga-brug staat, is fraai beschilderd. De fundamenten van het Hollandse fort zijn nog goed te zien in de oost- en zuidzijde van het tempelcomplex. Buiten de dagoba staan een kleine Boeddhistische tempel en een bo-boom, hier stoppen alle Boeddhistisch Sri Lankanen steevast en ze offeren een klein geldbedrag om zich te verzekeren van een behouden thuiskomst. De kerk bij de dagoba (met een vrijstaande klokkentoren) stamt uit 1876. Bij de dagoba staat een gedenksteen van The Kalutara Historic Tree de heilige boom die 2250 jaar geleden is geplant. Op deze steen staat ook de inscriptie van 7 november 1951 2550 Buddha Jayanthi, maar wat dat betekent weet ik niet. Nadat we hier lang genoeg rond gelopen hadden zijn we weer met de tuk-tuk naar het hotel gebracht. Op de kamer even douchen en om 19.30 het diner. Schitterend hoe de toetjes waren gemaakt.

DINSDAG 1 JUNI
Weer om 8.30 ontbijt, het mooie is dat we steeds met de hele groep aanwezig waren. We zaten steeds aan twee lange tafels. Na het ontbijt zijn we gaan wandelen, het straatje uitgelopen naar de weg, waar de tuk-tuk ons naar het centrum bracht voor 200 RP enkele reis, we werden op dezelfde plek afgezet als de dag ervoor, en nadat we de tijd hadden afgesproken zouden ze ons weer om 12.00 ophalen en terugbrengen. We hebben daar 2 uur rondgezworven, maar het was er zo heet dat het niet leuk was, je liep zo te transpireren dat gewoon je kleren aan je lichaam plakte. We werden bij het hotel voor de deur afgezet. Daarna zijn we even bij het zwembad gaan drinken en dan wat eten bij de koffielobby. Wij kozen voor een kipburger met een broodje en daar kreeg je wat gebakken wedges bij (aardappelpartjes in de schil). Harry en Mariet gingen voor Fish en chips (frietjes met 2 visstukjes) Dit voor de prijs van 600 RP (C 3.60) p.p. Na het eten zijn we wat gaan zwemmen. Het is hier een heel groot bad dat in een soort acht ligt en van ondiep naar 2.30 loopt. Nadat we gedouched hadden zijn we in de hal foto`s gaan maken. Die hal is zo mooi en apart aangekleed.
Om 19.30 gaan we dineren en afscheid van Humphrey en Lorette, want die gaan vannacht weg naar Maleisië waar ze nog een paar dagen bleven. Na het diner hebben Harry en Mariet nog bij ons op de kamer lekker zitten kletsen, om 23.00 zijn we maar gaan slapen.

WOENSDAG 2 JUNI
Vandaag de laatste dag en we kwamen pas om 7.15 uit bed en toch om 8.30 aan het ontbijt. We hebben deze dag echt lui doorgebracht, de koffer wat ingepakt en bij het zwembad gelegen. Mariet had verzonnen om met het aqua-joggen mee te doen om 10.30. Toen de les begon zijn we ook mee gaan doen, maar dat was zwaar, je kreeg bijna geen tijd om adem te halen zo snel ging dat. Na zo`n 45 min was het afgelopen en waren wij bekaf. Nadat we uitgerust en zowat droog waren zijn we weer in de koffielobby wat gaan eten, nu gingen we voor de Fish en chips en Mariet voor de kipburger. Harry ging voor een soepje. Toen we klaar waren zijn we wat op bed gaan liggen want vannacht om 0.30 zouden we opgehaald worden om naar het vliegveld te gaan. Slapen is er voor mij niet bij, dus ben ik de koffer zover mogelijk in gaan pakken. Om 18.00 moesten we bij het restaurant zijn voor de afscheidsborrel. Dhr. Gamini had een borreluurtje met hapjes geregeld en er ging best wat Arak met cola doorheen. Arak is een lokale drank wat veel gedronken wordt. Na dit borreluurtje zijn we aan tafel gegaan. Na het diner zijn we naar de kamer gegaan om nog wat te rusten, en na de douche koffers dicht en op de gang.

DONDERDAG 3 JUNI
Om 0.30 zijn we naar het vliegveld gebracht door dezelfde chauffeur die de hele rondreis had gedaan. Bij het vliegveld aangekomen zijn we in de rij gaan staan om in te checken, het was maar goed dat we ruim 3 uur tijd hadden, want we hebben zeker 1.5 uur in de 1ste rij gestaan, en dan ben je er nog niet want dan kom je in de 2de en dan weer wachten, er was al ruim 2.5 uur voorbij voor we erdoor waren. Om 5.40 zou de vlucht naar Amman zijn en die vertrok ook mooi op tijd. Omdat we om moesten vliegen doordat er een cycloon bezig was kwamen we net op tijd in Amman aan, ze stonden daar al te roepen dat Amsterdam gelijk in moest stappen en dan weg. Dat is dan wel fijn dat je niet hoeft te wachten. We kwamen mooi op tijd in Amsterdam aan zonder vertraging. Nadat we door de douane waren konden we op zoek naar de koffer en daar trad een storing op bij de transportband dus dan weer wachten tot eindelijk je koffer komt. Afscheid genomen van de meeste reisgenoten alleen waar we de meeste tijd mee opgetrokken waren, die waren we ineens kwijt en niet meer gevonden. We hebben in de hal nog gevraagd aan andere of ze die gezien hadden, maar dat was niet het geval We hadden de trein van 16.50 om naar Dordrecht te gaan, waar Claudia en Sjoerd op ons stonden te wachten, en dan lekker naar huis waar Iwan en Yvonne al zaten te wachten met de koffie.

Het is een hele mooie reis geweest en heel veel dank aan onze gids Antony die er alles aan gedaan heeft om het ieder naar de zin te maken. Ook Dhr. Gamini en zijn compagnon bedankt.

Verder: Noor, Humphrey en Lorette, Bert en Thea, Jan en Plony, Wim en Riek, Harry en Mariet, Sjack en Yvonne, Nol, Jaap en Sanneke, Jo en Laura, Piet en Anita, heel veel dank voor de leuke tijd die we hebben mogen beleven.

Rien en Bep